Bosanma hiç kuskusuz, çocuklarin basina gelebilecek en sarsici olaylardan birisi ve potansiyel olarak onlarin gelismelerini ciddi bir biçimde etkileyecek bir dizi degisikligi de beraberinde getirmektedir. “Potansiyel bir durumdur, çünkü bosanmis bir ailenin bireyi olarak yasamak kaçinilmaz olarak çocuklara zarar veren bir durum degildir.
Önemli olan anne ve babanin evlliliklerinin sona ermesini nasil karsiladiklari, bosanmadan sonra hayatlarini ve iliskilerini nasil sürdükleri ve çocuklari ile ilgilenmeye devam etmeleridir. 1 yilda 1 milyondan fazla çocuk, anne baba bosanmasi ya da ayriligi yasamaktadir. Bosanmaya karsi çocuklarin tepkilerinin varliginin farkinda olusun artmasiyla, 1960’lardan bu konu üzerine bir çok arastrima yapilmistir.
· 1975’ten bu yana bosanmalar yilda 1milyonu asti.
· Bugün yapilan iki evlilikten biri bosanma ile sonuçlanacak
· 1983’te dogan çocuklarin %45’nin anne babasi bosanacak. %35’inin anne babasi tekrar evlenecek, %20’sinin anne ya da babasi ikinci esinden de ayrilacak.
· Evliliklerin yarisi ilk 7 yil içerisinde sona eriyor. Buna göre 1980’lerde dogmus çocuklarin asagi yukari üçte biri 18 yasina gelmeden tek ebeveynli bir evde yasayacak.
Bu istatistiksel veriler bosanmanin ciddi bir sosyal sorun oldugunu süphe götürmez bir tarzda kanitlamaktadir. Ancak bosanmayi iyi ya da kötünün karsitligi olarak görmek çok basit bir yaklasim olur.
Bosanma ile ilgili düsündürücü gerçeklerin ve anne babasi bosanmis çocuklarin gelisimle ilgili ve psikolojik sorunlar yasamak açisindan diger çocuklardan daha fazla risk altinda olduguna dair artan verilerin isigi altinda, giderek daha fazla çift aileyi dagitmanin dogru olup olmayacagini sorgulamaktadir. Bazilari, en azindan çocuklar büyüyüp evden ayrilana kadar, kisisel isteklerini bir kenara atip evliligi sürdürmeyi düsünebilir.
Bosanmayi karsi tarafin istedigi durumlarda, esler karsi tarafin önüne istatistikleri koyarak, karsi tarafta suçluluk duygulari uyandirip, fikrini degistirmeyi deneyebilir. Arastirma sonuçlari göstermistir ki; sadece çocuklarin iyiligi için birarada kalmanin çok nadir ise yaradigidir.
Bazen, birarada kalmak, çocuklara, anlasamayan eslerin bosanmasindan daha çok zarar verebilmektedir. Kasitli sessiz kalmalardan, sürekli bagris çagrislardan, fiziksel siddet göstermeye kadar çesitli anlasmazlik tezahürlerine sahit olmus çocuklar, bosanmis aile çocuklarindan daha uyumsuzdur. Kisacasi, bazen, bir evlilik sorununu çözmenin tek yolu evliligi sona erdirmek olabilir.
Günümüzde evliliklerin sona ermesi sik rastlanir bir olay oldugu için, bir çok çocuk- çok küçük olanlar hariç- bosannma kelimesini bilmektedirler. Eger evliligniz bir süredir gergin ve mutsuzsa, çocuklarinizin birseylerin yolunda gitmediginin farkinda olmalari büyük bir olasiliktir.
Kavganin-özellikle fiziksel siddet ve alkolizm- bol oldugu ailelerde, çocuklar farkinda olmadan, anne babalarinin ruhsal durumlarini okumayi ögrenirler. Kizgin ya da mutsuz bir ebeveyne yaklasmak için en dogru zamani çesitli ayrintilardan yola çikarak bulabilirler.
Ayni sekilde ne zaman ortada olmamalari gerektigini de bilirler. Bosanma hakkinda az çok birseyler bilmek ve sürekli anne-babanin kavgasina tanik olmak bile birçok çocugu anne babasinin ayriliyor ya da bosaniyor oldugu haberine hazirlamaz.
Olay patladigi zaman, ki bu çogu kez anne ya da babanin evden ayrilmasi ile kanitlanir, bir çok çocuk gerçekten sarsilir.
Eger çocuk anne ve babasinin kavgalarindan uzak tutulmussa daha da büyük bir sok yasar. Istismar eden biri bile olsa, bir ebevynden ayri olmak çocuklari dehsete düsürür. Çocugun aileyi terketmis olan ebevyni özlemesi dogaldir. Ebeveynin ayrilmis olmasi çocuklarin baglilik duygularini yoketmez.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder